Weekje Genetisch centrum
Door: Roy van der Wielen
Blijf op de hoogte en volg Roy
30 Augustus 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Hallo iedereen,
Weer een kleine update.
Momenteel zit ik op het Genetisch centrum van de Heus in Vietnam. Dit houd in dat hier sperma geproduceerd wordt voor heel Vietnam. Ik ben hier om beter te begrijpen hoe het hier in Vietnam werkt. Ik zit hier met 5 mannen en 2 vrouwen. De manier van leven hier is nogal anders als in Ho Chi Minh. Hier is goed te zien dat Vietnam ook nog echt een ontwikkelingsland is. Hier kennen ze weinig luxe. De matrassen zijn wat harder als ik gewend was. Het eten is nogal wat minder luxe als ik gewend was. Hier eten ze werkelijk alles. Zo eten ze hier kikkers en gaat de poot van de kip in de soep. Dus ik let wel op wat ik eet hier maar probeer ze niet te beledigen. Gelukkig eten we hier 3 keer per dag rijst 7 dagen in de week dus dat kan ik altijd eten. De mensen spreken nauwelijks Engels. Het is er wel erg leuk. Ze vragen constant of ik ze Engels wil leren. Momenteel communiceren we veelal via Google translate, maar dat gaat prima. Het enige wat een beetje jammer is dat ze de hele tijd karaoke zingen en dan zingen ze oude Vietnamese nummers. Dat klinkt echt verschrikkelijk. Over het geheel gezien heb het ik naar mijn zin eigenlijk, maar begin wel te beseffen hoe goed we het eigenlijk in Nederland hebben. Ik blijf hier nog tot vrijdag en dan ga ik weer naar Ho Chi Minh. En dan is het zaterdag de Nationale feestdag waardoor we maandag vrij zijn. Dit zal wel weer gevierd worden met het nodige bier dus ik kijk erg uit naar het weekend.
Iedereen bedankt voor de reacties en super leuk dat jullie me volgen.
Weer een kleine update.
Momenteel zit ik op het Genetisch centrum van de Heus in Vietnam. Dit houd in dat hier sperma geproduceerd wordt voor heel Vietnam. Ik ben hier om beter te begrijpen hoe het hier in Vietnam werkt. Ik zit hier met 5 mannen en 2 vrouwen. De manier van leven hier is nogal anders als in Ho Chi Minh. Hier is goed te zien dat Vietnam ook nog echt een ontwikkelingsland is. Hier kennen ze weinig luxe. De matrassen zijn wat harder als ik gewend was. Het eten is nogal wat minder luxe als ik gewend was. Hier eten ze werkelijk alles. Zo eten ze hier kikkers en gaat de poot van de kip in de soep. Dus ik let wel op wat ik eet hier maar probeer ze niet te beledigen. Gelukkig eten we hier 3 keer per dag rijst 7 dagen in de week dus dat kan ik altijd eten. De mensen spreken nauwelijks Engels. Het is er wel erg leuk. Ze vragen constant of ik ze Engels wil leren. Momenteel communiceren we veelal via Google translate, maar dat gaat prima. Het enige wat een beetje jammer is dat ze de hele tijd karaoke zingen en dan zingen ze oude Vietnamese nummers. Dat klinkt echt verschrikkelijk. Over het geheel gezien heb het ik naar mijn zin eigenlijk, maar begin wel te beseffen hoe goed we het eigenlijk in Nederland hebben. Ik blijf hier nog tot vrijdag en dan ga ik weer naar Ho Chi Minh. En dan is het zaterdag de Nationale feestdag waardoor we maandag vrij zijn. Dit zal wel weer gevierd worden met het nodige bier dus ik kijk erg uit naar het weekend.
Iedereen bedankt voor de reacties en super leuk dat jullie me volgen.
-
08 September 2017 - 18:49
Oma:
Lieve Roy,
Vandaag heb ik Op Mn iPad voor het eerst jouw verhalen geluisterd. Ik ben iedere dag bij papa wezen vragen hoe het was daar in Vietnam. Nu lees ik wel dat je het naar je Zin hebt. Leuk dat je deze verhalen schrijft en hoop dat je dit nog vaker zult doen.
Nog veel succes daar!
Dikke kus,
oma An
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
